woensdag 17/3

Het opstaan is steeds lastiger naar mate de week vordert, maar lukt bij mij nog altijd op tijd.

Ik was iets vroeger op mijn stage omdat ze de welfsels van de tijdelijke brug weer gingen ophijsen. Daar hoorde ik voor het eerst de zin van de dag: Putain c'est pas possible!. Dit is op zijn minst voor nog 10 andere dingen herhaald met enige woorden erachter. Die heb ik niet echt verstaan, maar het was duidelijk genoeg dat het een scheldtirade was.

En plots stond Mr. Lequex daar, de docent die de uitwisseling opvolgt. Een aangenaame verrassing voor mij. Ik kreeg een klein beetje meer uitleg over wat we moeten doen voor ons eindwerk. Als ik een klein beetje zegt is het ook maar een klein beetje.
Nog aangenaamer was dat de assistent werfleider zei dat ik goed mijn plan trek en veel versta.

Voor de rest van de dag heb ik mee de piezometers gaan opmeten, een stock voorraad van bekistingspanelen opgesteld en de brug mee teruggelegd.

Tegen dan was het al 4u en wou iedereen naar huis gaan. Moe maar tevreden over een leerrijke dag kwam ik thuis, helemaal alleen blijkbaar.
Samantha was gaan shoppen en jonas is ook langer op zijn werf moeten blijven.

Na een lekkere pizza en een verfrissende douche kan ik mijn kennis van frans nog een beetje bijschaven.

Morgen is uitslaapdag want we hebben les in de namiddag.